Uluslararası Örneklerle Kamu Yönetiminde Stratejik Planlama ve Politika Transferi

Amaçsız bir örgütün varlığından söz etmek pek mümkün değildir. Klasik yönetim kuramına göre örgütlerin ilk ve en önemli amacı var olmak ile hayatta kalmaktır. Çünkü örgütler diğer amaçlarını ancak var oldukları müddetçe gerçekleştirebilirler. Bu durum özel sektör örgütleri için geçerli olduğu kadar kamu kurumları için de söz konusudur. Bununla birlikte çağdaş yönetim anlayışında, vatandaş odaklılık, şeffaflık, hesap verebilirlik ve kamu kaynaklarını etkin ve ekonomik kullanma gibi kavramlar da öne çıkmaktadır. Bir örgütün hayatta kalması ve vatandaşlara daha etkin, şeffaf ve hesap verebilir hizmet sunması günümüz şartlarında ancak dünyada olup biteni takip ederek dış çevre ile uyumlu olmasına bağlıdır. İşte Stratejik Planlama uygulamaları tam da bu noktada önem kazanmaktadır. Farklı modeller olmakla beraber genel olarak stratejik planlama uygulamalarının temel felsefesi, örgütlerin dış çevresi ile uyumlu bir şekilde var olmayı sürdürmesine dayanmaktadır. Gümünüzde dış çevrenin çok hızlı bir şekilde değiştiği bu ortamda stratejik planlama uygulamaları hem özel sektör hem de kamuda daha önemli bir hale gelmiştir. Ancak bir örgütün ihtiyacı olan uygulamaları bunlara dair bir geleneği yok iken tek başına geliştirmesi uzun bir süre almasının yanı sıra kaynak açısından da ciddi yükler getirecektir. Bu yüzden örgütler, ihtiyaç duydukları uygulamaları başka örgütlerden transfer ederek zaman sorununu belirli bir ölçüde aşmakta ve kaynak konusunda da tasarruf sağlamaktadırlar. Politika transferi olarak adlandırılan bu yöntemin kullanılması dünyada son derece yaygındır. Politika transferi de, tıpkı stratejik planda olduğu gibi, örgütlerin dış çevresi ile ilişkisinin bir sonucudur. Yapılan transferler hali hazırda kullanılan bir yöntemin tamamının veya bir kısmının, örgütün kendi bünyesinde uygulanması ya da en azından bu uygulamalardan ilham alınarak ders çıkarılması şeklinde tezahür etmektedir. Yani transferin kendisi de bizzat diğer örgütlerle olan bir uyumu ve iletişimi göstermekte, örgütlerin diğer yapıları takip etme çabasında olduğu gerçeğini ortaya koymaktadır. Konuya bu anlamda bakıldığında; Türkiye’nin, stratejik planlama uygulamalarını kendi kamu yönetimi sistemi içinde tesis ederek oturtma gayreti, aslında kamu sektöründe verimliliğin artırılmasına dair bir çaba olarak öne çıkmaktadır. Bu çerçevede Türkiye, her ne kadar PEPSAL-I doğrultusunda bahsi geçen uygulamaları transfer etse de, sürecin devamında gönüllü olarak tekrar politika transferi yoluna gitmiş ve uygulamaları geliştirmiştir. Kuşkusuz Türk kamu yönetimi için bu çalışmalar bir sürecin başlangıcıdır. Yapılan transferin özellikleri Türkiye’nin bu uygulamaları zamanla kendine has şekilde düzenlemeye ve düzeltmeye devam edeceğini göstermektedir. Uygulamanın geleceği, meseleye bu şekilde bakıldığında, umut vericidir. TODAİE için hazırlanan ve kabul edilen “Bir Kamu Politikası Transferi Örneği Olarak Türk Kamu Yönetiminde Stratejik Planlama” başlıklı tezden üretilmiş olan çalışmamız, politika transferi ile ülkemize getirilen kamuda stratejik planlama uygulamalarını ele almakta, bahse konu uygulamaların seçilmiş ülkelerde incelemesini yaparak transfere dair özelliklerini ortaya koymaktadır.