Prematüre Yenidoğanda Perfore Nekrotizan Enterokolit Cerrahisinde Anestezi Yönetimi: Olgu Sunumu

Nekrotizan enterokolit (NEK), özellikle prematüre bebeklerde görülen, bağırsak mukozasında iskemi, inflamasyon ve nekrozla karakterize, gastrointestinal sistemin inflamatuar hastalıklarından biridir. NEK, sistemik inflamatuar yanıt ve sepsis gibi hayatı tehdit eden komplikasyonlara neden olabilir. NEK'in görülme sıklığı, 28 haftadan küçük prematüre bebeklerde %10'a kadar çıkabilirken, term bebeklerde nadiren görülür (1). Mortalite oranı %15–30 arasında olup, çok düşük doğum ağırlıklı bebeklerde bu oran artmaktadır (2). NEK için en önemli risk faktörleri prematürite, enteral beslenme, intestinal iskemik reperfüzyon hasarı ve immatür bağışıklık sistemidir. Prematüre bebeklerde bağırsak bariyer fonksiyonu yetersizliği bakterilerin geçişini kolaylaştırarak inflamatuar süreci başlatabilir (3). Ek risk faktörleri arasında perinatal asfiksi, eritrosit transfüzyonu, PDA, sepsis, hipoksi, intrauterin büyüme geriliği (IUGR), konjenital kalp hastalıkları ve eritroblastozis fetalis sayılabilir (4). Anne sütünün içerdiği bağışıklık faktörleri ve prebiyotik nedeniyle koruyucu olduğu gösterilmiştir (5). Klinik olarak NEK genellikle yaşamın ilk 2 haftasında, enteral beslenmenin başlamasından sonra ortaya çıkar. En sık görülen erken bulgular arasında karın distansiyonu, mide içeriği artışı, hematokezya ve genel durum bozukluğu yer alır. İlerlemiş olgularda abdominal hassasiyet, hipotansiyon, letarji, solunum sıkıntısı ve şok gelişebilir (6). Tanısal yaklaşımda abdominal radyografi temel araçtır. Tipik olarak pneumatosis intestinalis (bağırsak duvarında hava), portal venöz gaz ve serbest intraperitoneal hava NEK için tanı koydurucudur (7). İleri görüntüleme gerekirse ultrasonografi ile bağırsak peristaltizmi, sıvı birikimi ve duvar kalınlığı değerlendirilebilir. Laboratuvar testlerinde metabolik asidoz, lökopeni veya lökositoz ve trombositopeni görülebilir. Hafif NEK olgularında oral alım kesilir, nazogastrik dekompresyon sağlanır, geniş spektrumlu antibiyotik tedavisi verilir. Daha ağır olgularda ise cerrahi müdahale gerekebilir. Bağırsak perforasyonu, kötüleşen klinik tablo ve yanıt alınamayan medikal tedavi cerrahi müdahale nedenleri arasında yer almaktadır (8).