Üst Ekstremite Travmalarında Alçı ve Atel Uygulamaları
Özet
Üst ekstremite travmaları, acil servislerde sık karşılaşılan durumlardır ve kırık, çıkık veya yumuşak doku yaralanmalarının yönetiminde alçı ve atel uygulamaları önemli bir yer tutar. Alçı ve ateller, kemik stabilitesini sağlayarak ağrıyı azaltır, iyileşme sürecini destekler ve sekonder yaralanmaları önler. Endikasyonlar arasında stabil kırıklar (örneğin, distal radius kırıkları), ligament sprainleri, tendon zedelenmeleri ve redüksiyon sonrası immobilizasyon bulunurken; açık kırıklar, kompartman sendromu şüphesi ve şiddetli ödem gibi durumlar kontrendikasyon oluşturur. Uygulama sırasında steril teknikler, doğru pozisyonlama (örneğin, bileğin fonksiyonel pozisyonu) ve hasta konforu kritik öneme sahiptir. Potansiyel komplikasyonlar arasında bası yaraları, dolaşım bozuklukları, enfeksiyonlar ve eklem sertliği yer alır. Bu bölüm, üst ekstremite travmalarında alçı ve atel uygulamalarının teorik temellerini, pratik tekniklerini ve komplikasyon yönetimini kapsamlı bir şekilde ele almaktadır.
Referanslar
Egol KA, et al. Handbook of Fractures. 6th ed. Wolters Kluwer; 2020.
AAOS. Emergency Care. 11th ed. Jones & Bartlett; 2017.
Court-Brown CM, et al. Rockwood and Green’s Fractures. 9th ed. Wolters Kluwer; 2020.
Eiff MP, Hatch RL. Fracture Management. 4th ed. Elsevier; 2018.
Halanski M, Noonan KJ. J Am Acad Orthop Surg. 2008;16(1):30-40.
Boyd AS, et al. Am Fam Physician. 2009;79(1):16-22.
Raby N, et al. Accident and Emergency Radiology. 3rd ed. Elsevier; 2015.
Szostakowski B, et al. Orthop Trauma. 2017;31(2):74-79.
McQueen MM, et al. J Bone Joint Surg Br. 2010;92(8):1065-1070.
