Herediter Renal Neoplaziler

Yazarlar

Elif Özsağır

Özet

Herediter renal neoplaziler, tüm renal hücreli karsinomların %5–8’ini oluşturur ve otozomal dominant geçiş gösterir. Bu tümörler, Knudson’un çift vuruş hipotezi ile açıklanan germ hattı mutasyonları sonucu gelişir ve bireyleri hem renal hem de ekstrarenal neoplazilere yatkın hale getirir. En sık görülen sendromlar arasında Von Hippel–Lindau (VHL), Birt–Hogg–Dubé (BHD), Herediter Leiomyomatozis ve Renal Hücreli Karsinom (HLRCC), Herediter Papiller Renal Karsinom (HPRC), Tüberoz Skleroz Kompleksi (TSC), Lynch, Cowden, Süksinat Dehidrojenaz Eksikliği (SDH) ve BAP1 tümör yatkınlık sendromu bulunur. Patogenezde VHL, FH, FLCN, MET, TSC1/2, PTEN, SDH, MLH1 ve BAP1 gibi tümör süpresör genlerin veya proto-onkogenlerin mutasyonları rol oynar. Bu değişiklikler sonucunda HIF1-α, PI3K/AKT/mTOR ve oksidatif fosforilasyon yolakları anormal şekilde aktive olur. VHL ve BHD sendromları genellikle bilateral veya multifokal renal tümörlerle seyrederken, HLRCC ve SDH eksikliği sendromları agresif klinik davranış gösterir ve erken cerrahi müdahale gerektirir. Buna karşılık, VHL, HPRC ve BHD olgularında 3 cm altındaki lezyonlar genellikle izlem altına alınır. Bu sendromların tanınması, genetik danışmanlık, aile taraması ve erken tanı açısından kritik öneme sahiptir; böylece renal ve sistemik tümörlere bağlı morbidite ve mortalite azaltılabilir.

Referanslar

Smith SC, Fine SW, Finn SP. Urinary and male genital tumours [Internet]. Lyon (France): International Agency for Research on Cancer; 2022. Available from: https://tumourclassification.iarc.who.int/chapters/36.

Alfred G. Knudson J, Knudson AG. Mutation and Cancer: Statistical Study of Retinoblastoma. Proceedings of the National Academy of Sciences. 1971–04;68(4).

Al-Obaidy KI, Alruwaii ZI, Williamson SR, Cheng L. The pathological and molecular genetic landscape of the hereditary renal cancer predisposition syndromes. Histopathology. 2022/07/01;81(1).

Carlo MI, Hakimi AA, Stewart GD, Bratslavsky G, Brugarolas J, Chen Y-B, et al. Familial Kidney Cancer: Implications of New Syndromes and Molecular Insights. European Urology. 2019/12/01;76(6).

Cicchetti R, Basconi M, Litterio G, Mascitti M, Tamborino F, Orsini A, et al. Advances in Molecular Mechanisms of Kidney Disease: Integrating Renal Tumorigenesis of Hereditary Cancer Syndrome. International Journal of Molecular Sciences 2024, Vol 25, Page 9060. 2024–08–21;25(16).

Medicine M-NIoG. Online Mendelian Inheritance in Man, OMIM®: Johns Hopkins University School of Medicine; 2025 [Available from: https://www.omim.org/.

FJ B, JG D, AK W, LC G, P A, D A, et al. Update of penetrance estimates in Birt-Hogg-Dubé syndrome - PubMed. Journal of medical genetics. 2023 Apr;60(4).

Gupta S, Kang HC, Faria SC, Choyke PL, Kundra V. Tuberous Sclerosis Complex (TSC): Renal and Extrarenal Imaging. Academic Radiology. 2022/03/01;29(3).

Chen Y-B, Chen Y-B. Renal Tumors Associated with Familial Syndromes – Updates on Diagnosis and Clinical Implication. Kidney Cancer. 2025–1.

Browning L. Hereditary renal tumours: a review. Diagnostic Histopathology. 2022/06/01;28(6).

Gammon A, Jasperson K, Champine M. Genetic basis of Cowden syndrome and its implications for clinical pra | TACG. The Application of Clinical Genetics. 2016/07/13;9.

Jacoba IM, Lu Z. Hereditary papillary renal cell carcinoma. Seminars in Diagnostic Pathology. 2024/01/01;41(1).

Nezami BG, Teh BT, Lin X, Yang XJ, Nezami BG, Teh BT, et al. Molecular Pathogenesis of Renal Neoplasms in Patients with Birt–Hogg–Dubé Syndrome. Journal of Molecular Pathology 2024, Vol 5, Pages 478-496. 2024–10–30;5(4).

Gulati S, Previtera M, Primo N. Lara J, Shuchi Gulati MP, Primo N. LaraJr. BRCA1-Associated Protein 1 (BAP-1) as a Prognostic and Predictive Biomarker in Clear Cell Renal Cell Carcinoma: A Systematic Review. Kidney Cancer. 2021–12–14;6(1).

İndir

Sayfalar

245-252

Yayınlanan

25 Kasım 2025

Lisans

Lisans