Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı
Özet
Bu bölümde, özel gereksinimli öğrenciler için hazırlanan Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) ele alınmaktadır. BEP; öğrencinin güçlü ve zayıf yönlerini, öğrenme stillerini ve ihtiyaçlarını dikkate alarak hazırlanmış yazılı bir eğitim planıdır. Öğrenci, aile, öğretmen, rehberlik uzmanı ve ilgili profesyonellerden oluşan bir ekip tarafından hazırlanır. Bölümde BEP’in tarihsel gelişimi, yasal dayanakları, temel özellikleri ve öğrencilerin akademik, sosyal, duygusal ve davranışsal gelişimine katkıları açıklanmaktadır. Ayrıca BEP hazırlama süreci; öğrencinin mevcut performansının belirlenmesi, uzun ve kısa dönemli hedeflerin yazılması, uygun öğretim yöntemleri ve değerlendirme araçlarının seçilmesi adımlarıyla detaylandırılmıştır. İzleme-değerlendirme süreçleri ve aile-öğretmen işbirliğinin önemi vurgulanmıştır. Bölüm, BEP’in sadece yasal bir zorunluluk değil; öğrencilerin bireysel potansiyellerini en üst düzeyde gerçekleştirmelerine destek olan dinamik bir süreç olduğunu ortaya koymaktadır.
Referanslar
Avcıoğlu, H. (2019). Bireyselleştirilmiş eğitim ve geçiş planlarının hazırlanması. (1.Baskı)Vize akademik yayınları: Ankara.
Bakkaloğlu, H. (2010). Geçiş. B. Sucuoğlu içinde, Zihin Engelliler ve Eğitimleri (s.292-348). Ankara: Kök Yayıncılık.
Baker, J. A., & Zigmond, N. (2010). "The Influence of Individualized Education Programs on Student Achievement." Learning Disabilities Research & Practice, 25(3), 141-150.
Batu, E. S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(4), 35–45.
Burns, E. (2006). IEP-2005: Writing and implementing individualized education programs (IEPs). Charles C Thomas Publisher.
Conn, C., & McLean, R. (2020). Six problem-solving mindsets for very uncertain times.https://resources.equityinitiative.org/bitstream/handle/ei/263/six-problem-solving-mindsets-for-very-uncertain-times-vf.pdf?sequence=1
Fiscus, D. E., & Mandell, J. C. (2002). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi (G. Akçamete, H. G. Şenel, & E. Tekin (eds.). Ankara: Anı Yayıncılık.
Heacox, D. (2012). Differentiating instruction in the regular classroom: How to reach and teach all learners. Free Spirit Publishing.
Kargın, T. (2009). Özel gereksinimi olan öğrencilerni yerleştirilmesi ve BEP. In G. Akçamete (Ed.), Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim (2'nci Bask, pp. 77–109). Kök Yayıncılık.
Kurt, M. (2019). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programları (BEP). In A. Arıcıoğlu & F. Gültekin (Eds.), Okul psikolojik danışmanlarına yaygın sorunlar için yol haritası. Asos Yayıncılık.
McBride, D.M. & Cutting, J.C. (2018).Cognitive Psychology: Theory, Process, and , Methodology,SAGE Publications,ISBN:506383874, 9781506383873
McLaughlin, J. A., & Lewis, R. B. (2008). Assessing special students (7th editio). Pearson/Merill/Prentice Hall.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği (30471).
https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/07/20180707-8.htm’den alınmıştır.
Milner, H. R. (2013). Classroom management in urban classrooms. In Handbook of classroom management (pp. 501-532). Routledge.
Özan, S., & Sarıca, A. D. (2020). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı: Sınıf ve rehberlik öğretmenlerinin deneyimleri. Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Ozel Egitim Dergisi, Erken Görü. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.664973
Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2000). T.C. Resmî Gazete, 23937, 18 Ocak 2000.
Öztürk, C. Ç., & Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihinsel engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireysel- leştirilmiş eğitim programı hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2).
Özyürek, M. (2009). Bireyselleştirilmiş eğitim programını geliştirme ve temelleri (5'inci Bas). Kök Yayıncılık.
Rakap, S., Yucesoy-Ozkan, S., & Kalkan, S. (2019). How complete are individualized education programmes developed for students with disabilities served in inclusive classroom settings? European Journal of Special Needs Education, 00(00), 1–15. https://doi. org/10.1080/08856257.2019.1580840
Rothstein, J., & Jacobsen, R. (2017). The IEP: A Guide for Parents and Educators. Routledge.
Skerbetz, M. D., & McMahon, T. (2019). "The Role of the IEP in Supporting Students with Autism Spectrum Disorder." International Journal of Special Education, 34(2), 1-12.
Şahin, A., & Gürler, B. (2018). Destek eğitim odasında ve kaynaştırma ortamlarında çalışan öğretmenlerin bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama sürecinde yaşadıkları güçlüklerin belirlenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(29), 594–625.
Tate, K. J., & DeBroux, M. L. (2001). Individualized Instruction: An Integrated Approach.
Tekin Ersan, D., & Ata, S. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlanmasına ilişkin görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 162–177. https://doi.org/10.24315/trkefd.366706
Thompson, J. R. (2022). Planning for the Success of Students with IEPs: A Systematic, Supports-Based Approach (The Norton Series on Inclusive Education for Students with Disabilities). WW Norton & Company.
Tomlinson, C. A. (2014). The differentiated classroom: Responding to the needs of all learners. ASCD.
Tomlinson, C. A., & McTighe, J. (2006). Integrating differentiated instruction and understanding by design: Connecting content and kids. ASCD.
