Öğretim Yöntemleri
Özet
Bu bölüm 21. yüzyıl becerileri çerçevesinde öğretim yöntemlerini ele alarak çağdaş eğitim anlayışına bütüncül bir bakış sunmaktadır. Öğrencilerin eleştirel düşünme, problem çözme, yaratıcılık ve dijital okuryazarlık becerilerini kazanmasının, uygun öğretim yöntemleriyle doğrudan ilişkili olduğu vurgulanmaktadır. Anlatım, tartışma, problem çözme, örnek olay ve yaratıcı drama yöntemleri detaylıca açıklanmış; her birinin nasıl uygulanabileceği, hangi becerileri geliştireceği ve teknoloji entegrasyonuyla nasıl zenginleştirilebileceği örnek uygulama önerileriyle gösterilmiştir. Öğretmenlere yöntem seçiminde dikkat edilmesi gereken noktalar sunulmuş, yöntemlerin esnek ve öğrenci merkezli bir yaklaşımla kullanılmasının önemi vurgulanmıştır. Sonuç olarak bölüm, öğretim yöntemlerinin yalnızca içerik aktarma değil, öğrencilerin çok boyutlu gelişimini destekleyen araçlar olması gerektiğini savunarak, öğretmen adayları için hem kuramsal hem uygulamalı bir rehber sunmaktadır.z
Referanslar
Açıkgöz, K.Ü. (2007). Aktif Öğrenme. İzmir: Biliş Gelişim Coşkusu
Angelianawati, L. (2019). Using drama in EFL classroom. Journal of English Teaching, 5(2), 125–134. http://dx.doi.org/10.33541/jet.v5i2.1066
Ariel, B. (2007). The integration of creative drama into science teaching [Unpublished doctoral Dissertation]. Kansas State University.
Arıcı, A. F. (2006). Türkçe öğretiminde kullanılan strateji-yöntem ve teknikler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 299-308.
Bariyyah, K. (2021). Problem solving skills: essential skills challenges for the 21st century graduates .Journal Pendidikan Indonesia, 7(1), 71-80. https://doi.org/10.29210/120212843
Bilen, M. (2006). Plandan uygulamaya öğretim. Anı Yayıncılık.
Binbaşıoğlu, C. (1994). Genel Öğretim Bilgisi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası
Bloom, B.S., Engelhart, M.D., Furst, E.J., Hill, W.H., & Krathwohl, D.R. (1956). Taxonomy of educational objectives: Handbook I, the cognitive domain. New York: David McKay.
Bransford, J. D., & Stein, B. S. (1993). The ideal problem solver. New York: W.H. Freeman.
Bruner, R. (2002). Socrates' muse: Reflections on effective case discussion leadership. New York: McGraw-Hill.
Christensen, C. R., Garvin, D. A., & Sweet, A. (Eds.). (1991). Education for judgment: The artistry of discussion leadership. Boston: Harvard Business School Press.
Dewey, J. (1910). How we think. Boston: D.C. Heath & Co.
Demircioğlu, İ. (2014). Tarih öğretiminde öğrenci merkezli yaklaşımlar (4. baskı). Anı Yayıncılık.
Demirel, Ö. (2024). Öğretme sanatı. 26. Baskı. Pegem Akademi.
Dobson, T. & Stephenson, L. (2020). Challenging boundaries to cross: primary teachers exploring drama pedagogy for creative writing with theatre educators in the landscape of
performativity. Professional Development in Education, 46(2), 245-255.
Doğanay, A. (2025). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Dolunay, S. K., & Koçyiğit, S. (2023). Drama Yönteminin Öğrencilerin Dil Bilgisi Tutumlarına Etkisi: Bir Karma Yöntem Araştırması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 11(3), 491-508. https://doi.org/10.16916/aded.1284985
Eshet, Y. (2004). Digital literacy: A conceptual framework for survival skills in the digital era. Journal of educational multimedia and hypermedia, (13(1).
Göztütok, F. D. (2021). Öğretim ilke ve yöntemleri (7. baskı). Pegem Akademi.
Guest, K. (2000). Introducing critical thinking to non-standart entry students. The use of a catalyst to spark debate. Teaching in Higher Education. 5(3), 289-299.
Guilford, J.P. (1967). The nature of human intelligence. New York, NY: McGraw-Hill.
Herman, W. E., & Pinard, M. R. (2015). Critically examining inquiry-based learning: John dewey in theory, history, and practice. Innovations in Higher Education Teaching and Learning, 3, 43–62. https://doi.org/10.1108/S2055-364120150000003016
Hu, Y., & Shu, J. (2025). The Effect of Drama Education on Enhancing Critical Thinking Through Collaboration and Communication. Education Sciences, 15(5), 565. https://doi.org/10.3390/educsci15050565
Jacobsen, D. A., Eggen, P., & Kauchak, D. (1985). Methods for teaching: A skills approach (1st ed.). Merrill Publishing Company.
Jonassen, D. H. (1997). Instructional design models for well-structured and ill structured problem solving learning outcomes. ETR&D, 45, 65-94.
Jonassen, D. H.,ve Hernandez-Serrano, J. (2002). Case-based reasoning and instructional design: Using stories to support problem solving. Educational Technology Research and Development, 50(2), 65–77.
Kim, T., & Axelrod, S. (2005). Direct instruction: An educators’ guide and a plea for action. The Behavior Analyst Today , 6 (2)
Küçükahmet, L.(1990). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. İstanbul: Alkım Yayınevi.
Mccaslin, N, (2016). Yaratıcı drama sınıf içinde ve dışında. P. Özdemir Şimşek (Çev.). Nobel
Yayıncılık.
Memduhoğlu, H. B. ve Yüce, T. (2020). Değerler eğitiminde drama yönteminin uygulanmasına ilişkin nitel bir çözümleme. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 51, 116-130
Millî Eğitim Bakanlığı. (2024, Temmuz 4). 2024-2025 eğitim öğretim dönemi çerçeve yıllık planları. Ortaöğretim Genel Müdürlüğü. https://ogm.meb.gov.tr/www/2024-2025-egitim-ogretim-donemi-cerceve-yillik-planlari/icerik/2055
Nicholson, H., & Bond, E. (2017). Theatre and education. Bloomsbury Publishing.
Plucker, J. A., Beghetto, R. A., & Dow, G. T. (2004). Why isn’t creativity more important to educational psychologists? Potentials, pitfalls, and future directions in creativity research. Educational Psychologist, 39(2), 83–96. https://doi.org/10.1207/s15326985ep3902_1
Polya, G. (1997). Nasıl çözmeli? Matematikte yeni bir boyut (F. Halatçı, Çev.). Sistem Yayıncılık.
Supena, I., Darmuki, A., & Hariyadi, A. (2021). The influence of 4C (constructive, critical, creativity, collaborative) learning model on students’ learning outcomes. International Journal of Instruction, 14(3), 873–892. https://doi.org/10.29333/iji.2021.14351a
Sönmez, V. (2007). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Anı Yayıncılık.
UNESCO. (2018). A global framework of reference on digital literacy skills for indicator development. UNESCO Institute for Statistics. https://uis.unesco.org/sites/default/files/documents/ip51-global-framework-reference-digital-literacy-skills-2018-en.pdf
Üstündağ, T. (1999). Duygusal zekâ, duyuşsal özelikler ve yaratıcı drama. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, (75), 18-23.
Wallas, G. (1926). The art of thought. New York: Harcourt Brace and World.
Westwood, P. (2008). What teachers need to know about teaching methods. Camberwell: ACER Press.
Westwood, P. (2008). What teachers need to know about teaching methods (p. 14). ACER Press.
