Aşırı Aktif Mesane Epidemiyoloji, Etiyoloji, Patofizyoloji, Sınıflama, Tanı

Aşırı aktif mesane (AAM), idrar yolu enfeksiyonu veya başka belirgin bir patoloji olmaksızın, idrar kaçırma eşlik etsin ya da etmesin sıkışma hissi ile tanımlanan ve genellikle artmış işeme sıklığı ile noktüri ile birlikte görülen bir semptomlar bütünüdür. Tanısının semptom temelli olması ve diğer olası nedenlerin dışlanmasını gerektirmesi, AAM’yi klinik açıdan güç bir durum haline getirmektedir. Kadınlarda daha sık görülmekte olup, yaşam kalitesini önemli ölçüde olumsuz etkilemektedir. Patofizyolojisi multifaktöriyel olup; anormal afferent sinyalizasyon, detrüsör aşırı aktivitesi, merkezi sinir sistemi regülasyon bozuklukları ve ürotelyal disfonksiyon ile ilişkilidir. Etiyolojik faktörler arasında yaşlanma, kadın cinsiyeti, mesane çıkım tıkanıklığı, psikososyal durumlar ve barsak disfonksiyonları yer almaktadır. Klinik değerlendirmede ayrıntılı öykü, fizik muayene, valide edilmiş sorgulama formları ve mesane günlüğü temel yöntemlerdir. Ürodinamik incelemeler ise yalnızca seçilmiş olgularda kullanılmalıdır. Ayrıca semptom temelli klinik bir tanı olan AAM’nin, yalnızca ürodinamik bir bulgu niteliğindeki detrüsör aşırı aktivitesinden ayırt edilmesi gerekmektedir.