Mesane Tümörlerinin Patolojik Değerlendirilmesi

Mesane genişleme yeteneğine sahip ürotelyal epitelle döşeli muskuler bir organdır. Mesane tümörlerinin %95’i epitelyal kökenli, kalan bölümü mezenkimal kökenlidir. Tümörlerin büyük kısmı ürotelyal neoplazilerden oluşur. Ürotelyal kanser, genitoüriner sistemde en sık görülen, ileri yaştaki erkeklerde ikinci sıklıkta ortaya çıkan bir malignitedir. Gelişmiş ülkelerde ve kentsel toplumlarda daha sıktır. Epidemiyolojide en önemli faktör sigara kullanımıdır. Endüstriyel arilamin ve benzeri bileşiklere maruziyet, radyasyon, uzun süreli analjezik kullanımı etiyolojide risk artışı oluşturan diğer faktörlerdir. Mısır ve Sudan gibi Schistosoma haematobium infeksiyonun endemik olduğu ülkelerde mesanede skuamöz karsinom riski artmıştır. Mesane tümörlerinin klasik bulgusu ağrısız hematüridir. Sık idrara çıkma, acil idrar yapma isteği ve dizüri diğer klinik belirtileri oluşturur. Mesanede çok daha az sıklıkta skuamöz ve glandüler neoplaziler görülür. Ürotelyal kanserler ampirik olarak yüzeyel ve kasa invaziv kanserler olarak iki gruba ayrılabilir. Yüzeyel ürotelyal kanser terimi mukozaya sınırlı (pTa) veya sadece lamina propriaya yayılım gösteren (pT1) kanserler için kullanılır. Yüzeyel kanserler transüretral rezeksiyon ve intravezikal BCG uygulaması ile kontrol altına alınabilir (mesane koruyucu cerrahi). Tedavi yaklaşımı açısından kas invazyonu en önemli belirleyici faktördür, kasa invaziv tümörler (pT2) daha agresif tedavi gerektirir (radikal sistektomi ya da radyoterapi). Günümüzde histolojik özellikler, ürotelyal sistem tümörlerinin tanısı ve sınıflandırılması için altın standart olmaya devam etmektedir.