Arap Edebiyatında Divan Kitâbeti - Ziyâuddîn İbnu’l-Esîr Örneği -

Bu kitap, Arap edebiyatında divan kitabeti üzerine bir çalışmadır ve Ziyâuddîn İbnu’l-Esîr'in örneğini ele almaktadır. Divan kitabeti, devletlerin siyasi tarihine ışık tutan ve ediplerin birbiriyle yarıştığı bir alandır. Dîvân kâtipleri, edebi yeteneklerini mektuplarına yansıtarak üstünlüklerini göstermeye çalışmışlardır. İbnu’l-Esîr, divan kitabeti için gerekli tüm ön hazırlıkları yapmış ve bu sanatı gereği gibi ifade etmekle yetinmeyerek yeni kâtiplere yol göstermek için çaba sarf etmiştir. Dil, edebiyat ve belagat ilimlerine katkıları büyük olmuş ve kitabet, mektup edebiyatının önemli bir parçası haline gelmiştir. İbnu’l-Esîr'in nesir alanında getirdiği yenilikler ve kitabetinin özellikleri, bu çalışmanın ana konusunu oluşturmaktadır. Bu çalışma, İbnu’l-Esîr'in edebi hareketlilik yaratmasına ve eleştiriye maruz kalmasına da değinmektedir. Bu çalışma, divan kitabeti üzerine yapılan araştırmalara katkı sağlamayı amaçlamaktadır.

This book is a study on the divan correspondence in Arabic literature, focusing on the example of Ziyâuddîn İbnu’l-Esîr. Divan correspondence is an area where poets compete with each other and shed light on the political history of states. Divan scribes have tried to demonstrate their superiority by reflecting their literary talents in their letters. İbnu’l-Esîr has made all the necessary preparations for divan correspondence and not only expressed this art properly but also made efforts to guide new scribes. His contributions to language, literature, and rhetoric have been significant, and correspondence has become an important part of epistolary literature. The innovations İbnu’l-Esîr brought to prose and the characteristics of his correspondence form the main subject of this study. This study also touches upon the literary movement İbnu’l-Esîr created and the criticism he faced. The aim of this study is to contribute to the research on divan correspondence.